Het is vreemd om te bedenken
dat de stenen er nog zijn
lang nadat mensen die ze maakten
uit de tijd verdwenen.
Een poort doorgaan
eenzelfde uitzicht, deuren die
we sluiten en later weer opengaan.
Locatie: Zwolle, N52°30’39.67″ E6° 5’30.70“
Advertenties
Anna in je gedicht geef je mijn gedachten weer die ik dikwijls ervaar wanneer ik bedenk dat mijn ouders hier stonden of iets vast pakten wat ik nu vast heb. Heel herkenbaar dus.
Wat mooi Marita die herkenning.